دلایل به وجود آمدن بیماری بهجت یا بیماری راه ابریشم

بیماری بهجت یک بیماری مزمن است که سیستمهای مختلف بدن را درگیر میکند. از نظر بالینی با آفتهای دهان و ژنیتال، ضایعات پوستی و تظاهرات چشمی، عصبی و گوارشی بروز میکند.

بیماری بهجت یا بیماری راه ابریشم یا بیماری آدمنتیاس یک نوع از التهاب رگ‌ها می‌باشد که در ایجاد مشکلات بینایی از جمله کوری و ایجاد ضایعات پوستی در دهان، پستان، و یا تناسل نقش دارد. ضایعات پوستی به شکل آفت دردناک هستند. مشکلات ریه، روده، و یا درد ماهیچه‌ها کمیاب ولی ممکن است. درمان با استفاده از استروئیدها و یا داروهای ایمنی می‌باشد. نام این بیماری از نام خلوصی بهجت، پزشک پوست اهل ترکیه گرفته شده‌است که نخستین بار آن را توصیف کرد.

یکی از مهم ترین علایم بیماری بهجت ایجاد زخم های آفتی در حفره دهان است

اثرات بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است خود به خود از بین بروند. درمان شامل داروها برای کاهش نشانه ها و علائم بیماری بهجت و جلوگیری از عوارض جدی نظیر نابینایی است. شروع این بیماری بیشتر از سنین جوانی و میانسالی است اما در کودکان نیز مشاهده شده است.

علایم بیماری بهجت:

آفت دهان: یکی از مهم ترین علایم بیماری بهجت ایجاد زخم های آفتی در حفره دهان است. معمولا این زخم ها دردناک هستند و در تمام مناطق دهان پراکنده اند. ولی اصلی ترین خصوصیت آنها، راجعه بودن شان است. یعنی اگر شما دچار آفت هایی در دهان خود می شوید که منفرد هستند یا فقط یک بار ایجاد شده و دیگر تکرار نمی شوند، نباید زیاد نگران ابتلا به بیماری بهجت باشید.

آفت ناحیه تناسلی: آفت های ناحیه تناسلی است که پس از بهبود جای آنها باقی می ماند. این آفت ها اگر ایجاد شوند با احتمال بیشتری مطرح کننده بیماری بهجت هستند

جوش یا آکنه روی پوست: بیماری بهجت می تواند در پوست ضایعه های مختلفی ایجاد کند، از التهاب های ساده پوستی تا زخم های عمیق ولی یک علامت تقریبا اختصاصی برای بیماری بهجت آزمون پاترژی (Pathergy Test) نامیده می شود که یک نوع از واکنش های پوستی است.

التهاب چشم: معمولا در شروع بیماری، چشم هم درگیر می شود و درگیری آن می تواند از یک التهاب ساده عنبیه تا درگیری عصب بینایی و در نهایت کوری متغیر باشد. بنابراین بیماران مبتلا به بیماری بهجت در صورت ایجاد شدن ساده ترین علایم چشمی که قبلا وجود نداشته است باید سریعا تحت ویزیت چشم پزشکی و درمان های لازم قرار گیرند.

بیماریهای گوارشی : ستگاه گوارش نیز ممکن است در طی بیماری بهجت دچار مشکلاتی از قبیل زخم های متعدد بویژه در روده ،درد شکم، اسهال یا خونریزی شود.

التهاب مغز: با نشانه‌های تب، سر درد، سرگیجه، بی تعادلی و حتی سکته مغزی

بیماری بهجت یا بیماری راه ابریشم یا بیماری آدمنتیاس یک نوع از التهاب رگ‌ها می‌باشد.

التهاب رگ‌ها و شریان‌های بزرگ

درد مفاصل: بهجت می تواند در مفاصل بزرگ بدن بویژه زانو و مچ پا التهاب ایجاد کرده و باعث درد مفصلی شود.

لخته شدن خون در سیاهرگ های پاها و دست ها نیز در بیماران مبتلا به بهجت دیده می شود و بیشتر از افراد سالم اتفاق می افتد.

علت‌ بروز بیماری بهجت : 

علت دقیق بیماری بهجت ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد یک بیماری خود ایمنی باشد. در این نوع بیماری، سیستم ایمنی به اشتباه به یک ماده یا فرآیند طبیعی در بدن واکنش نشان می‌دهد و منجر به علائم التهاب می‌شود. گروه‌های خاصی از افراد در معرض خطر ابتلای بیشتری نسبت به سایرین هستند.

سن: همه سنین و جنسیت‌ها در معرض خطر بروز بیماری بهجت هستند، اما معمولا افراد را در دهه ۲۰ و ۳۰ تحت تاثیر قرار می‌دهد. مردان معمولا علائم شدیدتری را نسبت به زنان تجربه می‌کنند.

قومیت و منطقه جغرافیایی: این عامل ممکن است در چگونگی پیشرفت بیماری فرد مبتلا نقش داشته باشد. این وضعیت در مردان خاورمیانه و آسیا و زنان ایالات متحده، کشور‌های غربی دیگر، ژاپن و کره شایعتر است.

عوامل ژنتیکی و ارثی: ممکن است یک ترکیب ارثی یا ژنتیکی برای این بیماری وجود داشته باشد. بیماری بهجت را می‌توان به باکتریها، ویروس‌ها یا عوامل محیطی ارتباط داد. قبل از اینکه این حدس‌ها را بتوان ثابت کرد نیازمند تحقیقات بیشتری هستیم.

روش تشخیص بیماری بهجت :

در حال حاضر هیچ نوع تست و آزمایشی وجود ندارد که وجود بیماری بهجت در فرد را تشخیص دهد و این کار معمولا توسط پزشک و با بررسی علائم بیماری انجام می‌شود. البته پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های خون، وجود مشکلات دیگر ناشی از این بیماری را شناسایی کند.برای تشخیص این بیماری، معیارهایی درنظر گرفته شده است، اما همیشه کارآمد نیستند.

اگر فردی از شش معیار زیر چهار نمره یا بیشتر بگیرد تشخیص با حساسیت نود و هشت درصد بهجت است

• آفت دهانی دو نمره
• آفت ژنیتال دو نمره
• ضایعات چشمی دو نمره
• ضایعات واسکولار یک نمره
• ضایعات پوستی یک نمره
• پاترزی یک نمره

پیشگیری از بیماری بهجت:

این بیماری پیشگیری خاصی ندارد، اما کنترل وزن، جلوگیری از چاقی و حفظ رژیم غذایی متعادل و سرشار از سبزیجات و میوه‌های متنوع و پرهیز از مصرف زیاد قند و چربی شاید مفید باشد.

درمان بیماری بهجت:

پزشک شما برای کنترل علائم و نشانه هایی که در طول عود علائم دارید، داروهایی مانند کرم های پوستی، ژل ها و پماد ها تجویز می کند؛ داروهای موضعی کورتیکواستروئید به منظور کاهش التهاب و درد به طور مستقیم به زخم های پوستی و تناسلی اعمال می شوند، مانند: کرم پوستی، ژل و روغن.

داروهای خاصی که حاوی کورتیکواستروئید هستند را باید مستقیم روی محل زد و باعث کاهش التهاب و درد می شود.

قطره‌های چشمی حاوی کورتیکواستروئید یا دیگر داروهای درمان التهاب و ضدالتهاب می‌توانند از درد و قرمزی چشم‌ها، در صورت وجود التهاب خفیف، بکاهند.

اگر درمان‌های موضعی مؤثر واقع نشد، پزشک ممکن است دارویی به نام کلشی‌سین (Colchicine) تجویز کند. ورم مفاصل با استفاده از این دارو برطرف خواهند شد.

درمان خوراکی :

گاهی اوقات ممکن است نیاز به درمان خوراکی با دارو‌هایی که بر تمام بدن اثر می‌کنند، داشته باشیم. این دارو‌ها شامل کلشی سین که دارویی ست که برای نقرس استفاده می‌شود.

دارو‌هایی برای سرکوب سیستم ایمنی همچون آزاتیوپرین ، سیلکوسپورین و سیکلوسفامید

دارو‌هایی که چگونگی عملکرد سلول‌های ایمنی را تغییر می‌دهند.

دارو‌های دیگر ممکن است بر اساس علائمی که بروز می‌کنند، توصیه شوند. بیماران باید برای گزینه‌های درمانی با مسئول درمانی خودشان صحبت کنند.

درمان در دوره بارداری: 

بهجت ظاهرا ارتباطی با عوارض بارداری ندارد، اما دارو‌هایی استفاده شده برای این باداری مضر بوده تا جایی که ممکن است منجر به سقط جنین شود. به همین دلیل بهترین کار این است که قبل از بارداری با مسئول درمانی صحبت شود و برای آن برنامه ریزی شود. گاهی اوقات نوزاد با بیماری بهجت نوزادی به دنیا می‌آید. این مورد معمولا نادر است و همیشه خود بخود ظرف ۶ تا ۵ هفته برطرف می‌شود.

از مقالات دیگر ما دیدن کنید ::

• چطور در منزل درد سیاتیک را تسکین دهیم ؟
• سرماخوردگی و باور های اشتباه !!
• چطور از سرما خوردگی جلوگیری کنیم ؟