چگونه اینترنت به وجودآمده است؟

تاریخچه اینترنت

پیدایش اینترنت (The Internet) به دهه ۶۰ برمی گردد؛ یعنی زمانی که دولت ایالات متحده بر اساس طرحی موسوم به «Arpa» مخفف (آژانس تحقیق پروژه های پیشرفته) که هدفش تقویت کارکردهای دفاعی بوتاریخچه اینترنت ، این طرح را به اجرا گذاشت.

چگونگی پیدایش اینترنت

سرانجام درسال ۱۹۶۱ میلادی تعداد ۴ کامپیوتر در ۲ ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت به طرح اولیه، نام آرپانت (ArpaNet) برای آن منظور شد.

در دهه ۱۹۷۰ میلادی با تعریف پروتکل‌های جدیدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نیز مشارکت کامپیوترهای میزبان (Host) بیشتر به آرپانت و حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت همراه با جزییات بیشتر راجع به شبکه‌های کامپیوتری مطرح گشت تا اینکه طی سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰ شبکه‌های مختلف تصمیم گرفتند به صورت شبکه‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند و آرپانت را بعنوان هسته اصلی انتخاب کردند.

شبکه اینترنت چیست؟

اینترنت مانند جهانی تخلیلی است , شبکه جهانی اینترنت مجموعه ای از شبکه های کامپیوتری است که با استفاده از قوانین و پروتکل های خاصی که به آن TCP/IP می گویند و از طریق خطوط تلفنی، ماهواره ای و غیره به یکدیگر وصل شده اند، تا اطلاعات و داده ها بتواند به سرعت از یک کامپیوتر به کامپیوتری دیگر در هر کجای گیتی انتقال یابد.

با تحولات اساسی و رشد بی نظیر که طی دهه اخیر بوقوع پیوسته است، در حال حاضر اینترنت به عنوان یکی از مهمترین ابزارها، برای انتقال جوامع به جامعه اطلاعاتی مطرح شده است که درآن کلیه شبکه های کامپیوتری، تلفن ها، ویدئوها، کنفرانس ها، موبایل ها و غیره با هم ارتباط داشته و به تبادل اطلاعات می پردازند.

وب (WEB) چیست؟

شبکه تار عنکبوتی جهانی (وب) مدتها پس از اینترنت پا به عرصه وجود گذاشت. کاربرد اولیه اینترنت اساسا برای تبادل اطلاعات و پست الترونیک بود. تولد وب به سالهای ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱ و به کارهای دانشمندی به نام تیم برنزی – لی در آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات (CERN) در سوئیس بر می گردد.

موانع ومشکلات اینترنت در ایران

یکی از اصلی ترین موانع بر سر راه پیشرفت اینترنت در ایران سرعت و پهنای باند اینترنت است که از زمان ورود اینترنت به ایران تا کنون پیشرفت قابل ملاحظه ای نداشته است. در حالی که بیشتر کشور های دنیا ADSL را پشت سر گذاشته اند، اکثر کاربران ایرانی هنوز از خطوط dial up سنتی آنهم با قیمتی نسبتا” بالا استفاده می کنند.خطوط ADSL ارئه شده گران است و سرعت آن حداکثر ۱۰ کیلو بایت بیشتر از خطوط dial up معمولی است.که آن هم با کیفیت بسیار بدی عرضه می شود.

یکی دیگر از موانع اصلی که موجب کاهش دسترسی مردم به اینترنت می شود ،هزینه اتصال به اینترنت است. برای سرعت دادن به رشد اینترنت در ایران باید هزینه اتصال به اینترنت و پهنای باند کاهش و کیفیت خدمات ارائه شده افزایش یابد.

مهم‌ترین مزیت این شبکه‌ها کاهش هزینه و پهنای باند و افزایش قابلیت اطمینان، امنیت و سرعت است.

اینترنت دقیقا کجاست ؟

برخی تصور می کنند دذر نقطه ای دنیا، ساختمانی وجود دارد که پایگاه مرکزی اینترنت در آنجا قرار گرفته است. اما وقتی با ساختار اینترنت آشنا شویم خواهیم فهمید که این سوال اساسا بی معناست. همانطوری که قبلا نیز اشاره شد، اینترنت شبکه ای است از کامپیوترهای بهم پیوسته. اینترنت یک چیز مستقل نیست که دیگران کامپیوترهایشان را به آن متصل کنند. بلکه اینترنت خود حاصل به هم پیوستن این کامپیوترهاست. کامپیوترهای یک سرویس دهنده اینترنت (ISP) متصل می شوید، کامپیوتر شما هم جزئی از اینترنت می شود.در واقع وقتی به

اینترنت به انواع بسیار گوناگونی از سرویس های مخابراتی، از خطوط ساده تلفنی گرفته تا کابل های نوری پرسرعت و کانالهای ماهواره ای، متکی است. اکر این کانال های مخابراتی را بزرگراه اینترنت بدانیم، مسیر یاب ( routers- کامپیوترهایی که بر انتقال اطلاعات بین نقال مختلف نظارت می کنند) پلیس های راهنمایی آن هستند.

به وجود آورندگان اینترنت

اینترنت به انواع بسیار گوناگونی از سرویس های مخابراتی متکی است

هسته اصلی شبکه هایی که اینترنت را تشکیل می دهند اولین بار در سال ۱۹۶۹ به نام ARPANET توسط آژانس پروژه‌های پیشرفته دفاعی، زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده بوجود آمد.

بعضی از تحقیقات اولیه در زمینه ساخت ARPANET شامل کار بر روی امکان گسترده کردن شبکه ها بر اساس تئوری صف بستن و سیستم سوئیچیگ بسته های اطلاعات بود.

در خلال سالهای دهه ۱۹۹۰ اینترنت کم کم و با موفقیت جایگزین اکثر شبکه های قبلی رایانه ای گردید. گسترش معمولا با مشکل مدیریت مرکزی مواجه می شد چون طبیعت پروتکل های اینترنت به طوری بود که شرکت های سازنده را به هر چه بیشتر شرکت کردن در این کار تشویق کرده و همچنین از اینکه یک شرکت خاص بتواند به تنهایی در آن اعمال نفوذ کند و آن را در کنترل خود بگیرد جلوگیری می کند.