چگونه کودک درون خود را بشناشیم؟
درون همه ی ما کودکی وجود دارد که گاهی زخم خورده و ازار دیده است و ما برای فراموش کردن دردی که به وی تحمیل کرده ایم، تلاش می کنیم کودک درون خود را فراموش کنیم. ولی سخت اشتباه می کنیم. کودک درون ما در ناخودآگاه مان زندگی میکند و روی تصمیماتی که در زندگی می گیریم اثر می گذارد.
-
کودک درون چیست؟
- کودک درون، قسمتی از وجود ماست که گاهی ناسازگار است و گاهی دوست دارد کودکی کند و مثل یک کودک پرنشاط و شاداب دست به هیجاناتی بزند که ظاهرا با منطق و دلیل سازش ندارد.
کودک درون در هر فرد بالغ و بزرگ سالی وجود دارد . در حافظه یا ناخودآگاه ما وجود دارد برای این که هر یک از ما خاطره های ناخوشی از قبل داریم که انگیزه فعلی و آینده ما را شکل میدهد . او به رویاها یا تصور بسیاری از ما می‌اید . ما می توانیم به وضوح مجسم تکنیم که این کودک چه شکلی است، چه احساسی دارد و چطور عمل میکند .
کودک درون در رابطه با دنیای روحی ما است، برای این که بیش تر در قلمروی روح ما قرار دارد تا در قلمروی رفتار آگاهانه. ترکیبی از ارزش کنونی و سیستم اعتقادی ما است اگر چه ما از تأثیر آن بر تصمیم گیری های خود خبر نداریم.
ابتدا خود را در موقعیتی ارام قرار داده و چشم هایتان را ببندید، ۳۰ دقیقه خود را در کودکی بین سه تا هشت سال تصور کنید. خود را شکل این کودک و ابتدا در تبادل با اعضای خانواده و بعد در رابطه با هم بازی های تان که در همسایگی یا مدرسه شما هستند، ببینید.
توجه کنید چطور به اعضای خانواده واکنش نشان می دهید و با دوست ها و هم بازی های خود کنار می آیید و از بازی با آن ها لذت می برید یا نه. در آخر خود را در محیط خانواده تصور کنید. آیا شما شاد و پرانرژی و شگفت زده هستید و از زندگی لذت می برید و یا اینکه آیا شما جدّی، ناراحت و مایوس از زندگی هستید؟
درصورتی که کودکی ناراحت و جدّی هستید تلاش کنید آخرین تجربه خوشحالی را که بعنوان یک کودک داشتید، به یاد آورید. این آخرین خاطره از شما بعنوان کودک شاد( کودک درون) است که در درون شما وجود دارد تا از عهده استرس برآید. ما می توانیم به کودک درون خود بگوییم در زندگی خیلی جدّی و مشکل پسند نباشد و به اشتباهاتش بخندد و تلاش کند از چیزهای کوچک در زندگی لذت ببرد.
قبل از هر چیز باید نسبت به وجود کودک درون آگاه بشوید. واقف نبودن به حضور آن موجب میشود که کنترل رفتارهایتان به دست این کودک بیفتد. در گام بعدی باید کودک درون خود را جدّی بگیریم و برقراری ارتباط با او را آغاز کنیم.
باید به او گوش بدهیم تا احساساتش را شناسایی کنیم و ببینیم که به چه چیزهایی احتیاج دارد. نیازهای این کودک( عشق، پذیرش، حمایت، درک، مراقبت) درست مثل نیازهای ما در کودکی مان است. در بزرگ سالی هم دوست داریم تمام این مراقبت ها از ما به عمل آید و در تلاشی مذبوحانه سایرین را مجبور به انجام این روش ها می کنیم.
بعضی از روان شناسان بر این اعتقاد هستند که این کودک ، قسمت شاد درون ما است. قسمتی که به زندگی ما روح و شادابی جدید می بخشد و سبب میشود از زندگی لذت بیشتری ببریم. متأسفانه امروزه گرایش بی اندازه به مادیات سبب شده است که ما رفته رفته از این کودک فاصله بگیریم. ولی خوشبختانه این کودک همیشه در ضمیر ناخودآگاه ما وجود دارند و ما می توانیم سریعا آن را تقویت کنیم.
دیدگاه کاربران
تعداد دیدگاه : 0
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.